فلوروزیس دندانی (Dental Flourosis) یک عارضه مرتبط با زیبایی دندان است که در طول هشت سال اول زندگی افراد و در اثر دریافت بیش از حد و طولانی مدت فلوراید توسط بدن به وجود می‌آید. اثر این عارضه به شکل تغییر رنگ دندان‌ها و ایجاد لکه‌های سفید مات روی مینای دندان نمایان می‌شود.
فلوروزیس یک بیماری نیست و معمولا بر روی سلامت دندان اثر نمی‌گذارد. در بیشتر موارد اثر آن بسیار اندک است طوری که فقط یک دندانپزشک هنگام معاینه متوجه آن می‌شود.
بچه‌های کوچک یا کودکان نوپا اغلب به دلیل مشکلات خاصی ممکن است از دندانپزشک ترس داشته باشند و قادر به همکاری با دندانپزشک نباشند.
سن کم، ناتوانی‌های جسمی و ذهنی و یا اضطراب‌های شدید و کنترل نشده ناشی از صداهایی که از تجهیزات دندانپزشکی می‌شنوند و یا فشاری که بر اثر کار دندانپزشک احساس می‌کنند، می‌تواند آن‌ها را عصبی و نگران کند، حتی اگر واقعاً احساس دردی نکنند.
عواملی از قبیل تجربه تلخ و دردناک درمانهای قبلی، اطلاعات نادرستی که از سوی گروه‌های هم سن و سال و خانواده منتقل می‌شود و برخورد غیرمنطقی با اضطراب اولیه کودکان موجب می‌شود تا در هنگام درمان، ترس زیادی در آن‌ها وجود داشته باشد. این ترس نیز سبب عدم همکاری کودک در مراحل درمان می‌شود و درنتیجه درمان ناقص و بی‌کیفیت خواهد بود.
از بین بردن این ترس و اضطراب در کودکان برای درمان بیماری‌های دهانی و دندانی یکی از مهم‌ترین چالش‌های دندانپزشکی کودکان محسوب می‌شود و از این رو برای مقابله با ترس کودک به هنگام درمان، دندانپزشکان راه‌حل‌هایی را اندیشیده‌اند.
هر چند دندان‌های شیری موقتی هستند اما دارای اهمیت بوده و ممکن است دچار پوسیدگی شوند. پوسیدگی دندان‌های شیری در نوزادان و کودکان نوپا معمولا پوسیدگی ناشی از شیشه شیر (Baby Bottle Tooth Decay) یا پوسیدگی زودرس دندان‌های شیری نامیده می‌شود.
کودکان به دندان‌های سالم و قوی نیاز دارند تا بتوانند غذای خود را بجوند، صحبت کنند و لبخند زیبا بر صورت داشته باشند. دندان‌های شیری همچنین کمک می‌کنند تا دندان دائمی زیرین به درستی رویش نماید.
هنگامیکه نوزاد شما در محدوده سنی 4 تا 7 ماهگی قرار دارد، انتظار مشاهده علائم دندان درآوردن در او را داشته باشید. فرآیند رویش دندان‌ها ممکن است باعث رنجش و بیقراری او شود. دندان‌های شیری برای رویش در محل خود باید لثه را بشکافند و بیرون بیایند که این مساله عامل ایجاد ناراحتی در نوزاد خواهد بود.
کودکان معمولا از 3 ماهگی شروع به دندان درآوردن می‌کنند اما در بعضی از کودکان شروع آن با تاخیر همراه بوده و از 12 تا 14 ماهگی آغاز می‌شود. در موارد بسیار نادر هم ممکن است یک نوزاد با دندان شیری متولد شود.
آگاهی از علائم دندان درآوردن به شما کمک می‌کند تا در صورت مشاهده آن در نوزاد خود بتوانید اقدامات مناسب را انجام دهید.
مکیدن انگشت شست یا پستانک توسط کودکان متداول بوه و کاملا طبیعی است. در بسیاری از کودکان از سنین اولیه تا حدود چهار سالگی این عادت رایج می‌باشد.
اگر کودک شما شروع به از دست دادن دندان‌های شیری خود نموده و آغاز رویش دندان‌های دائمی خود را دارد، بسیار اهمیت دارد که دیگر اقدام به مکیدن انگشت نکند. زیرا این عادت می‌تواند منجر به بد شکل شدن سقف دهان یا کام (malformed roof of the mouth) شود. همچنین می‌تواند موجب جابجایی فک بالا و پایین شده و نحوه تکلم کودک را تحت تاثیر قرار دهد. همه این موارد در نهایت مشکلات آتی و درمانهای پیچیده ارتودنسی را به همراه خواهد داشت.
